Annie Ligthart
De sopraan Annie Ligthart (Anna Geertrui Margaretha Ligthart, geboren in 1889 te Nieuwer Amstel), ontving haar zangopleiding in Amsterdam. Daar maakte zij in de Stadsschouwburg op 23 oktober 1908 haar debuut bij de Opera-Vereeniging als Rosalia in de opera 'Tiefland' van Eugen d'Albert. De tenor Jos Tijssen vertolkte de rol van Pedro, Faniëlla Lohoff-Poons zong de rol van Antonia, Sebastiano werd gezongen door Hermann Weil en Martha door Frida Felser.De muzikale leiding had Otto Lohse. Haar volgende optreden vond het volgende jaar bij een ander gezelschap plaats. Bij de Opera Kring van Emile van den Eijnden zong zij op 11 februari 1909 de rol van Bastienne in Mozart's opera 'Bastien en Bastienne'. Bastien werd gezongen door J.Scheepers.
Haar volgende optreden vond plaats bij de N.V. Nederlandsche Opera en Operette, een gezelschap onder leiding van Désiré Pauwels, Bart Kreeft en Piet Köhler. Annie Ligthart zong nu de rol van Santuzza in 'Cavalleria rusticana' van Mascagni. De tenor Pauwels zelf zong als Turiddo en Alfio werd afwisselend gezongen door de baritons Jos Orelio en Carel Butter. Bij dit gezelschap zong zij nog op september 1909 als Siebel in Gounod's 'Faust', op november 1909 wederom als Santuzza, diezelfde maand als Ci-Cio-San (Butterfly) in 'Butterfly' en op 17 februari 1910 als Thérèse in 'Das Goldene Kreuz' van Ignaz Brüll. Op 1 maart 1910 trad zij nog op als Pamina (Zauberflöte), Tamino door Rudolf van Schaik en de Koningin van de Nacht door Cato Engelen-Sewing en op 7 april als Irma in Louise. Louise werd gezongen door Cato Engelen-Sewing, Julien door Rudolf van Schaik.
In de jaren 1911-1912 trad Annie waarschijnlijk bij de opera van Antwerpen (KVO) op en in de periode 1913-1916 was zij verbonden aan de opera van Düsseldorf. Hier werd zij voornamelijk gewaardeerd door haar vertolkingen in het lyrische repertoire. In 1917 kwam zij weer terug naar Nederland en trad zij op 5 mei 1917 op bij het Solisten Ensemble van de Nederlandsche Opera van Henry Engelen. Zij zong de rol van Rosalinde in Johann Strauss' 'De vleermuis' (Die Fledermaus). Haar eerst volgende optreden was bij De Nederlandsche Opera van G.H. Koopman. Het betrof een uitvoering van La bohème en zij zong hier de rol van Mimi, Rodolphe werd gezongen door Louis van Tulder. De muzikale leiding was in handen van Albert van Raalte en Henry Engelen. Bij dit gezelschap trad Annie Ligthart de komende jaren in ruim 25 producties op, waarin zij rollen vertokte als Suzanne in 'De bruiloft van Figaro (Mozart), Micaela in 'Carmen' (Bizet), Butterfly (Puccini), Nedda in 'Paljas' (Leoncavallo), Louise (Charpentier), Salome in 'Herodias' (Massenet), Veronika in 'De kleermakers van Marken' (oorspronkelijke titel 'Die Schneider von Schönau', componist Jan Brandts Buys), Margarete in 'Faust' (Gounod), Sieglinde in 'Die Walküre' (Wagner, Siegmund Chris de Vos en Jacques Urlus), Elsa van Brabant in 'Lohengrin', (Wagner, Lohengrin wederom De Vos en Urlus), Tosca (Puccini) en Desdemona in 'Otello' (Verdi). Hierna trad zij voor de Wagnervereeniging op in twee voorstellingen. 24 Oktober 1918 als Sieglinde in Die Walküre samen met grote namen als Urlus (Siegmund) en Waltraute (?) (Elisabeth Ohms).
In het seizoen 1919/20 zong Annie Ligthart op 4 oktoberde rol van Antonia in 'Hoffmanns Vertellingen' van Offenbach, nu met het gezelschap N.V. Nationale Opera van Willem van Korlaar jr. Gevolgd door oa. Antoinette in 'De zwerver' (Le cheminiau, Xavier Leoux) en Clairette Angot in 'De dochter van Madame Angot' (La fille de Madame Angot, Charles Lecocq). Het volgende operagezelschappen (!) waarbij Annie optrad waren de Nederlandsche Opera van Chris de Vos en N.V. Nationale Opera van K.van Bijlevelt, Jan Heijthekker en G.H. Koopman (hij probeerde het nog een keer) en N.V. De Opera van Chris de Vos en Désiré Pauwels. Bij deze gezelschapee nzong Annie het traditionele repertoir, men mikte op zeker.
Haar laatste optreden was op 5 februari 1924 inde rol van Elsa van Brabant in 'Lohengrin', met als Lohengrin de tenor Jules Moes.
Annie Ligthart is getrouwd geweest met de tenor Rudolf van Schaik (op 14-10-1910 te Amsterdam, zijn tweede huwelijk, hijzelf is 4 x getrouwd geweest). Zij heeft voor zover bekend geen plaatopnames gemaakt.
De laatste informatie die ik over Annie Ligthart kon vinden was een brief uit 1943: 'Brief van Annie Ligthart aan Ad Hooykaas, 1943-08-18', collectie TIN. Het gaat over: 'Heeft zich verrekend met de tubes Goldcream, wél de lege tubes bewaren, 10 cent statiegeld'.
