Max van Egmond

Bariton Max (Rudolf) van Egmond werd - als zoveel andere Nederlandse artiesten (b.v. Erna Spoorenberg, Tilly Koenen, Julie de Stuers en Peter van der Bilt) - in het voormalige Nederlands-Indië (Indonesië) geboren, op 1 februari, 1936 te Semarang op Java.

Max van Egmond voltooide zijn schoolopleiding na afloop van de Tweede Wereldoorlog in Nederland, aanvankelijk sociologie en psychologie. Op het lyceum te Naarden, waar Max lid werd van het schoolkoor, geleidt door de heer Colijn, leraar Engels en een groot liefhebber van Purcell. Deze heer Colijn was degene die het talent van de nog jonge Max herkende en naar waarde schatte. Vervolgens volgde hij vanaf 1954 gedurende 25 jaar ononderbroken zangles in Amsterdam bij pedagoge Tine van Willigen-de Lorme (uit de befaamde school van Cornélie van Zanten, lerares van o.a. Julia Culp, Tilly Koenen, Jo Vincent en Willem Ravelli). Hij werd al op 18-jarige leeftijd lid van de Nederlandse Bach Vereniging. Op 6 februari 1956 ging Max als nieuwslezer bij de radio nieuwsdienst, het ANP werken. In 1959 (drie jaar na zijn bevriende collega, Elly Ameling), werd hij een van prijswinnaars van het Vocalisten Concours te 's Hertogenbosch. Hij won tevens prijzen bij concoursen in Brussel (1959) en in München, in 1964. Na het winnen van het concours in 1959 nam hij de stap een carrière uitsluitend als zanger te beginnen. Op 19 september 1959 gaf hij - op 23-jarige leeftijd - zijn eerste recital als beroeps in het Haags Gemeentemuseum, toegang 30 cent.

Deze prijzen markeerden het begin van een voortreffelijke, fulltime carrière als zanger van oratorio, lieder, cantates en barok opera's. Zijn eerste opera uitvoering was in Jurriaan Andriessen's 'Het Zwarte blondje', in 1964 in het Amsterdamse Concertgebouw. Max van Egmond bereikte zijn grootste faam echter als interpreet van Bach's cantates, missen en passies en vanaf 1965 nam hij deel aan complete opnames onder dirigenten als Gustav Leonhardt, Nikolaus Harnoncourt en Frans Brüggen. (Teldec, Deutsche Harmonia Mundi, Seon). Als een van Nederlands meest geliefde artiesten, ontving hij talrijke prijzen en oorkonden, inclusief een speciale medaille van Koningin Beatrix voor zijn betekenis voor het Nederlandse muzikale leven. Zijn 40-jarige carrière voerde hem door geheel Europa, Canada, de V.S., Israël en Azië.

Gedurende vele jaren gaf Max van Egmond - aan het Amsterdam's Sweelinck Conservatorium verbonden als docent - masterclasses door de gehele wereld, zoals naar Casa de Matéus, Oporto, Portugal en naar het 'Baroque Performance Institute' in Oberlin, Ohio. Zijn opnames bij het consortium Ricercar, van Belgische origine, omvatten het uitgebreide 17-eeuwse Duitse cantate repertoire met een succesvolle serie opnames (Deutsche Barock Kantaten - Ricercar). Daarna concentreerde Max van Egmond zich in optredens met Duitse Lieder en Franse mélodies en heeft hoog geprezen opnames gemaakt samen met de Belgische pianist Jos van Immerseel van Schubert's 'Winterreise' en van chansons van Gabriel Fauré (Channel Classics). Zijn concerten, opnames en veel van zijn prominente leerlingen zijn een sprekende getuigenis van niet alleen zijn kennis van alle aspecten van het vocale repertoire, maar tevens van zijn vriendelijkheid en menselijkheid bij zijn dienstbaarheid ten aanzien van de muziek.

Discografie:

Max van Egmond heeft gedurende zijn loopbaan een zeer groot aantal platen, c.q. cd's opgenomen. Het meerdendeel uit het baroque repertoire, zoals van componisten als Bach, Händel, Purcell en Monteverdi. Maar ook opnames van Haydn, Mozart, Schubert (Schwanengesang en Wintereise), Reger en Röntgen. Maar Bach staat op de eerste plaats, met o.a. het complete Kantaten werk o.l.v. Leonhardt op Telefunken.

Max van Egmond: Aria's van Bach, Telemann en Händel Telefunken SLT 43101

Max van Egmond (bar.) met Gustav Leonhardt (clav.) en Anner Bijlsma (cello) (in Händel), 'Concentus Wien' o.l.v. Nikolaus Harnoncourt (Telemann, Joh.Passion), 'Wiener Sängerknaben' (Joh.Passion), 'Montiverdi-Choir, Hamburg' (Bach cantate 158) en 'Concert Amsterdam' met Wim Groot (trompet, Bach cantate 90) en Jaap Groot (viool, Bach cantate 158).

Händel: Cantate Dalla guerra amorosa. Telemann: Der tag des Gerichts "Fürchet nur, fürchet des Donneres Schelten" - "Da kreuzen verzehrende Blitze". Bach: Cantate no. 90 "Aria Gute Nacht, du Weltgetümmel" - Cantate no. 158 "Welt ade, ich bin dein müde - Johannes Passion, BWV 245 "Betrachte mein Seel" - "Mein teurer Heiland, lass dicg fragen".

" ... De lang verwachte soloplaat van Max van Egmond, die wat de uiterst getalenteerde solist betreft als een groot succes mag worden gewaarmerkt. Hij begint met een uitvoering van Händels 'Amore traditore', die in vergelijk tot die van Dietrich Fischer-Dieskau op HMV bijna tweemaal zo snel wordt gezongen als men gewend is. Daardoor valt het accent niet op de voordracht (Dieskau kleurde de melodische lijnen nog iets meer, doch kauwde de woorden soms wat teveel uit, wat kon in dat langzame tempo) maar eerder op de virtuoze aspecten en die worden door Van Egmond en zijn begeleiders grandioos gerealiseerd. Versieringen, snelle lopen, gepunteerde noten, trillers, enz. - het wordt allemaal vlekkeloos gezongen, met daarbij nog een voldoende afwisseling in kleurschakeringen om het geheel niet in een louter virtuoos huzarenstukje zonder meer te doen ontaarden.[...] De twee Telemann aria's zijn afkomstig uit de complete opname van 'Der Tag des Gerichts' en worden al even fraai vertolkt. De keerzijde is gewijd aan Bach; [ ... ] aria's uit enkel cantates, die door Van Egmond welhaast vanzelfsprekend op het hoogste niveau worden vertolkt en waarin het 'Concerto Amsterdam' levendig, fraai afgewogen en expressief Bach-spel doet horen. [ ...] Dan ook hoort men hoe van Egmond zich bij de 'Johannes Passion' opname duidelijk heeft moeten inhouden en zijn expressie voor een deel opofferde aan de opvatting van Harnoncourt, waarmee wij het, zoals genoegzaam bekend, in het geheel niet eens zijn. [ ... ] Desalniettemin een belangrijke plaat, die het internationale niveau van Max van Egmond duidelijk bewijst [...]

Luister, maart 1968, K.A.P. (Klaas A. Posthuma, J.L.)

Interview-Herinnering: Klaas A. Posthuma - 1935-2001 - Producer - Opnametechnicus

Max van Egmond: Lieder des Barock. Telefunken SAWT 9525 - Edison 1969.

Max van Egmond (bar.), Frans Brüggen (fluit), Jeanette van Wingerden (blokfluit), Leonhardt-Consort, Gustav Leonhardt (clavecimbel), orgel en gamba, Dijk Coster (cello).

" ...Met deze plaat heeft Max van Egmond dit jaar een welverdiende Edison gewonnen, waarmee tevens eer is bewezen aan de speurzin van deze begaafde zanger die ook op zijn concerten ons zo menigmaal verraste met onbekende maar heel interessante composities. [ ... ] Qua samenstelling is er ook veel afwisseling met zowel dansliederen als geestelijke werkjes en liefdesliederen en daarbij nog de verrukkelijke 'Nachtwachterserenade' van Biber. En dan zijn daar ook de al even stijlvolle en geïnspireerde begeleidingen van het geheel uit Nederlandse instrumentalisten bestaande ensemble, dat ook telkens weer verrast door zijn fraaie homogene klank en volstrekte eenheid van opvatting.[ ... ]"

Luister, juli 1969, K.A.P.

Joseph Haydn, 'Das Leben ist ein Traum', tekst Gleim

Bron: Max van Egmond 'toonaangevend kunstenaar', Juul Muller; Kutsch/Riemens Lexicon; Bach Cantatas website

Homepage van Max van Egmond, bariton in ruste