Greet Koeman

"... Greet Koeman was het grootst in het uitbeelden van vrouwenfiguren aan wie veel leed berokkend was. Dat zij hiertoe op zulk een aangrijpende wijze in staat was, mag toegeschreven worden aan het feit, dat zij gevoelig was, zonder sentimenteel te zijn ... "

Wouter Paap, 1961

Greet Koeman werd geboren op 9 december 1910 te Zaandam. Al op haar 17e jaar trad zij voor het eerst op tijdens een concert te Enkhuizen en met zoveel succes dat zij besloot haar zangstudie voort te zetten. Zij volgde deze zangopleiding bij Aaltje Noordewier-Reddingius, die haar tot haar beste leerlingen rekende en in de operaklas van Johannes den Hertog van het Amsterdams Conservatorium. Reeds tijdens deze opleiding trad zij op als Cherubino in Mozart's Le nozze di Figaro. Vervolgens, eveneens nog tijdens deze opleiding trad zij op in uitvoeringen van Wagnervereeniging als brabantische Edle in Lohengrin (mei 1936) en als Woglinde in Götterdämmerung, april 1937. Haar echte doorbraak kwam met een uiterst succesvolle uitvoering van Pelléas et Mélisande van Debussy op 28 september 1937, eveneens een uitvoering van de al eerder genoemde vereniging. Greet Koeman vertolkte de rol van Mélisande, Frans Vroons was Pelléas. Na die opvoering behoorde zij bij de eerste zangeressen van de Nederlandsche Operastichting van Johannes den Hertog. Dit ensemble werd tijdens de oorlogsjaren opgevolgd door Het Gemeentelijk Theater Bedrijf, afdeling Opera, eveneens onder Johannes den Hertog.

Daarna was zij verbonden aan de in 1946 opgerichte Nederlandsche Opera, onder de leiding van Paul Cronheim, waar zij met 25 rollen in meer dan 1000 uitvoeringen optrad. Zij trad op onder beroemde dirigen als Bruno Walter, Erich Kleiber, Eduard van Beinum, Richard Strauss, enz. Ook in het buitenland trad zij op, o.a. te Parijs, Cannes, Brussel en Kopenhagen. Zij schitterde in rollen als Butterfly, Mimi (La Bohème), Agathe (Freischütz), Mélisande (Pelléas et Mélisande), Marguerite (Faust, Gounod), Micaela (Carmen), Elsa (Lohengrin), Nozze di Figaro (gravin), Santuzza (Cavalleria Rusticana) en Rosalinde (Fledermaus). Tweemaal zong zij als Euridice samen met de onvergetelijke Engelse alt Kathleen Ferrier in Gluck's Orfeo ed Euridice. In 1949 met Louise de Vries als Amor en in 1951 met haar jongere zuster Nel Duval in die rol bij het Holland Festival in een uitvoering o.l.v. Pierre Monteux. Maar zij zong ook in Bach's Matthaus Passion en in Verdi's Requiem en ook hierin behaalde zij zeer veel succes en prees de pers haar fraai stem en gevoelvolle voordracht.

Van de Orfeo uitvoering van 1951 bestaat gelukkig een plaatopname. Verder bestaan er van Greet Koeman, behalve verscheidene live opnames slechts enkele plaatopnames.

Greet Koeman overleed op 50-jarige leeftijd na een lang ziekbed op 2 september 1961.

J.Strauss, fragment uit: Der Zigeunerbaron , 1940 :