Aafje Heynis
"Wie had dat kunnen dromen, toen op die Kerstavond, toen ik Jan Mienes zo 'gevoelig' op het harmonium begeleidde. Of nog vroeger, toen ik bij zijn vrouw aan de lopende band elastieken in hoeden naaide of met hoedendozen op de fiets door het Wormerlaantje sjeesde. 'Wat leefde ik toen nog onbewust..........." Aafje Heynis in een brief aan haar ouders, november 1954. Ja, wie had dat kunnen dromen. Vijf en veertig jaar later voelt Aafje Heynis het eigenlijk nog precies zo. Alice in Wonderland' noemt ze zich en laat al die huldeblijken rondom haar 75ste verjaardag maar met een mengsel van Hollandse nuchterheid èn dankbaarheid op zich afkomen. Omdat ze weet dat ze haar gaven ook maar gekregen heeft, maar tegelijkertijd de ontroering die zij bij anderen heeft teweeggebracht ook zelf nog dagelijks als een geschenk ervaart. |
"Eén van de grootste zangeressen ooit..." "Het zeer uitzonderlijke gehalte van Heynis' "Deze alt grijpt je, ontroert je met haar stem |
|