Angela Cona (Levensverhaal van Engeline Westerhuis 1891-1984)
De eerste indruk bij het ter hand nemen en inkijken van deze onlangs - mei 2010 - uitgegeven biografie van de in Usquert (Noord-Groningen) geboren zangeres is: prachtige vormgeving. Een luxe uitgave op A4 formaat, met kwaliteitspapier waardoor de talrijke foto's goed tot hun recht komen. De auteur heeft behalve de levensloop van Engeline Westerhuis ook een uiterst gedetailleerd verslag geschreven van het milieu waarin Engeline is opgegroeid. Hierdoor krijgt men bewondering voor haar doorzettingsvermogen en voor de wijze waarop zij zich uit dit milieu heeft los kunnen maken.
Zij was namelijk afkomstig uit een herenboeren familie te Usquert waar de gewoonte was binnen de eigen kring te huwen, een patroon dat de eigenwijze Lien Westerhuis doorbrak. Het gaf veel stof tot spreken in Usquert en omgeving.
De periode waarin Lien Westerhuis in Arnhem op kamers woonde voor haar studie aan de 'meisjes school voor de gegoede stand', gevolgd door haar vertrek naar Amsterdam voor haar studie aan het Amsterdamsch Conservatorium wordt uitvoerig belicht. Ook haar relatie - "Cara piccola Lien Westerhuis con affetto Gemma Bellincioni, 1928 Milano" - tot de beroemde Italiaanse sopraan Gemma Bellincioni (1864-1950) komt uitvoerig aan bod. Bij haar volgde zij de operaklas te 's Gravenhage, met haar ging zij naar Italië en op haar voorspraak kreeg zij een engagement bij een Italiaans operagezelschap. Een krantenartikel (in Il Popolo d'Italia) van maart 1925:
Il Popolo d'Italia bevat een artikel over de Operaschool te 's Gravenhage van Gemma Bellincioni, de groote kunstenares die haar naam met onuitwisbare letters geschreven heeft in de geschiedenis van de Italiaanse Opera.
De correspondent noemt van haar leerlingen: Mevrouw Hartog-Horneman, een lyrische sopraan, Mejuffrouw L.Westerhuis, lichte sopraan, de dames Ribbius en Aarsse en tenor Maassen.
Hen leert de grote diva zingen 'con grazia' zuiver en met een zachte en teedere accent van de Italiaanse Opera; zoo maakt zij in den vreemde artistieke propaganda voor de kunst van haar vaderland.
Il Popolo d'Italia was de belangrijkste fascistische krant, opgericht door Benito Mussolini in 1914. Het fascisme, waar Bellincioni sympathiek tegenover stond. Lien Westerhuis' houding ten opzichte van het regime van Mussolini en het fascisme blijft tamelijk duister. Zoals de auteur schrijft: 'erg fout zal Lien niet zijn geweest, maar erg goed, om die term te gebruiken, zal ze ook niet zijn geweest'. Interessant detail is dat haar salaris bij het operagezelschap indirect betaald werd uit de fascistische staatskas.
Behalve de artistieke loopbaan van Angela Cona (Lien Westerhuis' artiestennaam) beschrijft de auteur ook uitvoerig Usquert en omgeving. Een omgeving met in die tijd grote standsverschillen, standsverschillen die Engeline niet onwelkom waren. In de periode 1948 tot 1963 was zij eigenaar van een landbouwbedrijf in Zandeweer: 'het was steeds weer een opvallend gebeuren als de keurige dame arriveerde en waardig en koel naar haar boerderij fietste. Het hele dorp was haar publiek'.
Het boek bevat enkele kleine schoonheidsfoutjes, een uitgebreide noten verantwoording en bronvermelding. De auteur geeft blijk van een groot historisch besef.
Angela Cona, Operazangeres uit Usquert. Levensverhaal van Engeline Westerhuis 1891-1984.
Uitgave Profiel Uitgeverij, Bedum. ISBN 978 90 5294 481 4. Auteur Anne Aalders, 112 blz.
